Xerostomie bij patiënten: feiten, statistieken en nieuw onderzoek voor tandheelkundige professionals

Ondanks een relatief milde reputatie, kan xerostomie een verrassend moeilijk probleem zijn voor tandheelkundige professionals. Gezien de grote verschillen in ernst en oorzaken, kan het een raadsel zijn om de aandoening te behandelen en een slopende ervaring voor degenen die eraan lijden.

In deze blog bespreken we de omvang van symptomen van droge mond, evenals nieuw onderzoek naar de oorzaken en mogelijke behandelingen.

Wat is xerostomie, algemeen bekend als droge mond?

Droge mond, ook wel bekend als xerostomie, is een aandoening die optreedt wanneer de speekselklieren niet aanhoudend genoeg speeksel produceren. Die klierinactiviteit is op zichzelf geen ziekte, maar eerder een symptoom, meestal van een onderliggende onbalans in de gezondheid of een bijwerking van medicatie. Dit manifesteert zich vaak als droge mondgevoel en/of keel, maar er zijn tal van andere symptomen [1] die de levens van de getroffenen drastischer kunnen beïnvloeden:

• Moeite met spreken, kauwen of slikken
• Dik, stroperig speeksel
• Tandbederf
• Slechte adem
• Gebarsten, gespleten lippen
• Frequente dorst
• Veranderde smaak
• Slapeloosheid

Niet bepaald een levensbevestigende ervaring. Toch begint modern onderzoek nu pas te begrijpen hoe verwoestend de gevolgen van droge mond kunnen zijn voor degenen die daardoor niet in staat zijn een normaal leven te leiden. Een recent onderzoek naar droge mond [2] uitgevoerd door de Universiteit van Sheffield, had verrassende resultaten en toonde "uitgebreide gevolgen voor het fysieke, emotionele (psychologische) en sociale functioneren."

Wat veroorzaakt droge mond?

Veel factoren kunnen bijdragen aan droge mond, een feit dat het moeilijker maakt om te voorkomen en te behandelen. Enkele van de mogelijke oorzaken zijn:

• Uitdroging
• Medicatie
• Syndroom van Sjögren
• Stress en angst
• Veroudering
• Tabak of marihuana
• Kankerbehandelingen
• Suikerziekte
• Slaapapneu

Patiënten helpen droge mond te begrijpen

Hoe wijdverbreid het ook is, er is een opmerkelijk aantal misvattingen over droge mond. Het is bekend bij patiënten maar toch vaak verkeerd begrepen - misschien vanwege de onzichtbare aard van de symptomen. Voor tandheelkundige professionals betekent het verhelderen en bespreken van droge mond met patiënten het communiceren van de risico's en oorzaken van de aandoening zonder zonder paniek te zaaien.

Begin met jouw patiënten te laten weten waar ze op moeten letten en door een lijst met symptomen voor te leggen. Als het gaat om het in kaart brengen van de risico's van droge mond, kunnen verschillende patiënten verschillende benaderingen nodig hebben. Rokers kunnen bijvoorbeeld gewend zijn geraakt aan gevallen van droge mond na het inademen van tabak, maar ze moeten nog steeds worden geïnformeerd over de risico's van tandbederf die wordt verergerd door het gebrek aan speekselproductie. Andere patiënten die vatbaarder zijn voor angst, hebben wellicht geen baat bij een lange lijst van mogelijke risico's, aangezien ze hun incidentele droge mond kunnen interpreteren als een symptoom van een ernstige ziekte, wat onwaarschijnlijk is.

Het nieuwste onderzoek en wetenschap rond droge mond

De studie van de University of Sheffield is slechts een van de recente onderzoeksinitiatieven naar droge mond en het verband die dit heeft met dieperliggende gezondheidsproblemen. Het National Institute of Dental and Craniofacial Research (NIDCR) heeft een onderzoek geleid naar het syndroom van Sjögren, [3] een auto-immuunziekte die voornamelijk de speekselklieren aantast en leidt tot ernstige gevallen van droge mond. De NIDCR probeert vast te stellen hoe de ontsteking die een gebrek aan speekselklierfunctie veroorzaakt, moet worden behandeld, en probeert ook de genetische factoren te identificeren die leiden tot de ontwikkeling van het syndroom van Sjögren.

Terwijl onderzoekers een beter begrip van droge mond nastreven, is een verkeerde diagnose nog steeds een veelvoorkomend probleem. Brandende Mond Syndroom (BMS), een pijnlijke medische aandoening, kan bijvoorbeeld gemakkelijk worden aangezien voor droge mond, gezien de grote overlap van de symptomen. Ondanks het duistere domein van de diagnose als het gaat om ​​droge mond, zijn de tekenen van vooruitgang door het uitgebreide onderzoek duidelijk.

Een andere review concludeerde [4] dat xerostomie vooral voorkomt bij mensen van middelbare en oudere leeftijd. De meest algemeen erkende redenen voor xerostomie hebben betrekking op geneesmiddelen met anticholinerge eigenschappen, uitdroging, diabetes en radiotherapie.

Een cross-sectionele studie [5] concludeerde dat de patiënten die xerostomie rapporteerden, meer kans hadden om water te drinken om voedsel door te slikken in vergelijking met de patiënten zonder xerostomie. De frequentie van xerostomie bij patiënten die ten minste één of meer medicijnen gebruikten, stond in schril contrast met die van medicatievrije patiënten en het contrast werd verscherpt naarmate er steeds meer medicijnen werden gebruikt.

Patiënten helpen om een ​​droge mond te overwinnen

Hoewel er geen universele remedie is voor droge mond, zijn er effectieve manieren om patiënten te helpen hun aandoening onder controle te houden en te behandelen. Alleen communicatie en gedeeld begrip kunnen een patiënt al helpen kansen te identificeren om ​​droge mond in het dagelijkse leven te voorkomen. Het is vaak handig om ze hun dagelijkse voeding en gewoonten te laten documenteren om te zien of er patronen of verbanden ontstaan.

De behandeling van droge mond begint over het algemeen met het aanpakken van de reden voor droge mond - het grondig controleren van de toestand van de patiënt en het medicatiegebruik - alvorens vervolgens praktische preventieve maatregelen aan te bevelen en speekselvervangers en speekselstimulantia voor te schrijven. Voor gevallen waarin een patiënt lijdt aan droge mond, biedt GUM® een reeks oplossingen die specifiek zijn ontworpen om de symptomen aanzienlijk te verlichten en de kwaliteit van leven te verhogen: GUM HYDRAL^®. Als de droge mond terugkeert en aanzienlijk verzwakkend is, moeten patiënten worden doorverwezen naar specialisten.

Deze aandoening is meestal onaangenaam, nog verergerd door de dubbelzinnigheid die er vaak omheen hangt, maar de professionele tandheelkundige community leert steeds meer over de oorzaken en behandelingen ervan. Door jouw patiënten de best mogelijke informatie te geven, laat je ze aan hun lot over.